Procella Nomine Irma
imbre largo, domi clausi
(sine fluxu electrico)
lampade olearia
accensa, ingentes terremus
stridores in foribus, et
in fenestris, et in tecto.
Ventus saevit grandis, fortis,
obvia quaeque prosternens
turbine nigro arbores
radicitus amplissimas
etiam evellens. Donec
civitas tandem tota
quasi e somno evigilans
surgit et paulatim, claudicans
ad vitam quotidianam
redit. Interea res adhuc
in arto est, penuria
sustinenda est frumenti
et inopia rerum, sed
gratias Summo Deo, sanos
salvosque - quamvis animis
nostris nimirum diutius
inhaerebunt cicatrices -
dies nos invenit nova.
(A. Meszaros: Sep. 2017)
No comments:
Post a Comment